Rak zjawia się w pewnym celu  – przemyślenia

Nic nie dzieje się przypadkiem, wszystko ma swój cel, rak nie pojawił się przypadkiem, miał do spełnienia ważną rolę.

 Już po wszystkim, mój rak płuc poszedł sobie tam skąd przyszedł. Ten sobie poszedł, tylko czy inny nie będzie musiał mi czegoś  przekazywać ?  Lepiej nie !  Żadnych informacji i niczego od żadnej choroby już nie chcę. Chciałabym resztę życia przeżyć spokojnie w gronie bliskich bez żadnych chorób. Za gościnę raka zapłaciłam dużą cenę, a  uwolnienie się od niego kosztowało mnie nie tylko dużo trudu i wysiłku, przede wszystkim dużej odwagi. Mówię o tym bez fałszywej skromności  bo uważam, że aby pokonać raka płuc potrzebna do tego jest  nie tylko siła woli, ale i niesamowita odwaga. Czy można mieć dużą siłę woli i nie pozbyć się raka ? – Według mnie można, jeśli zabraknie odwagi odczytania w swojej podświadomości ukrytych w ciemnych zakamarkach przeżytych emocji, to nie ma mocnych aby od niego się uwolnić.   Mój trud i odwaga została wynagrodzona wolnością od raka , wolnością od destruktywnych wielu przekonań i w efekcie  lepszym fajniejszym życiem.

W tym bloku mieszkałam przed rakiem –  zupełnie przyzwoicie znosząc trudy życia i niekończące się problemy   

 Udowodniłam sobie, że okropne lęki, duże poczucie winy / a jak wina to i kara/ były ukryte z powodu absurdalnych przekonań.  Niektóre opisałam na blogu, większość ominęłam by zbytnio nie przynudzać. Chcę   przekazać innym, na swoich  przeżyciach,   że destruktywne okropne lęki , po przyjrzeniu się im z bliska  mogą  okazać  się dzisiaj  małostkowe bez większego  znaczenia. Nawet traumatyczne przeżycia po spojrzeniu z perspektywy czasu mogły  dojrzeć  do wybaczenia sobie i innym dla dobra swego i innych.  Duże lęki często przykryte wstydem tak naprawdę są tak absurdalne, że aż nie do uwierzenia , że mogą czynić  tyle bólu i  cierpienia.  Ja  tego doświadczyłam bardzo realnie i bardzo prawdziwie. Pomyśleć, że mogłam umrzeć i nigdy o tym się nie dowiedzieć.

Choroba nowotworowa dokonała w moim życiu wiele zmian, ale nie spustoszyła mojego życia, a wręcz odwrotnie wniosła bardzo wiele.  Wyszłam  z niej bogatsza i silniejsza nie tylko  psychicznie, ale i fizycznie. Potwierdziło się u mnie przysłowie „ co Cię nie zabije, to wzmocni”.  Tak naprawdę toczyłam walkę sama z sobą, rak tylko niczym mój żandarm czuwał , czy jego informację odczytuję właściwie.  Uważam, że walka z rakiem byłaby daremna , bo rak  jest nie do pokonania tylko ODCZYTANIA  jego emocjonalnej  informacji  którą nam wnosi – czyli uświadomienia sobie co ukrywa  destruktywnego nasza podświadomość ?

Moje życie po uwolnieniu się od raka nabrało wiele barw ,  na pewno nie zasmakowałam  wszystkich barw tęczy, ale jeszcze tyle mam marzeń do zrealizowania, tworzenia nowych celów i odkrywania ukrytych pasji. Jednak nie żyję  tym co ewentualnie jeszcze może będzie , tylko cieszę  się każdym dniem, każdą chwilą  tu i teraz . Zapamiętałam sobie pobraną lekcje życia, że    istotne są obrane cele, ale ważniejsza jest  droga którą się dąży  do tych celów  i tego się trzymam, czego wszystkim z całego serca życzę.  Irena

Moje bajkowe „eldorado” dzisiaj – marzenia się spełniają

Życzę  wszystkim zdrowia i spełnienia marzeń – to naprawdę możliwe, wystarczy pokonać destruktywne lęki.