Oczyszczające sny w terapi

 

Żadna wróżka tak prawdy nie powie jak  sen  po terapii.

Odkryłam, że niewinne dziewczęce   fantazje miały wpływ na moje dorosłe życie.

Emocje w moich snach dotyczące zdarzeń z przeszłości,  odzwierciedlają rzeczywiste uczucia.

001 019

 

Swoje  sny po terapii zapisuję od lat i zauważyłam, że  śnione zdarzenia są   przeplatane  z moimi fantazjami z dziecinnych lat i czasem  młodzieńczych.

Prawie nie mam w snach fantazji z  obecnego okresu życia. Tłumaczę to tym , że w terapii przerabiam blokady i przekonania nabyte w dzieciństwie.

Jak fantazje małej Irenki  miały wpływ na moje obecne  życie opowiem z ostatniego snu po terapii.

Sen – jestem z pierwszym mężem, a On w ogóle nie zwraca uwagi na mój zewnętrzny wygląd. Zwraca uwagę tylko na to jaka jestem i co robię i jak się zachowuję. Ja chciałam podobać się innym. Zwracałam uwagę na to, czy podobam się innym mężczyznom, nie oczekując nic w zamian, pragnęłam tylko aby podobać się innym. Moje pragnienie się realizowało, bo czułam i mówili mi że się podobam jako kobieta swoim wyglądem.

Ten sen był bardzo miły, tak bardzo, że aż żałowałam, że już się skończył. Po przebudzeniu, jak zwykle sen zanotowałam w paru zdaniach. Pochylając się nad zapisanymi zdaniami, popadłam w zadumę. Sen pokazał mi wspaniałego męża, przeciwieństwo do tego, jaki był naprawdę.

Na ten sen zrobiłam sobie krótką,  uproszczoną sesję terapeutyczną. Myjąc się i szykując wnukom śniadanie wczuwałam się jakie przeżywałam emocje podczas snu. Zanim dzieci zasiądą do śniadania, miałam jeszcze wolną chwilę którą wykorzystałam na krótką terapię.

T E R A P I A

Oswojona już ze swoimi uczuciami ze snu , zapytałam siebie , określ  dokładnie Irena  jakie  uczucia czułaś  we śnie?  –  Odpowiedź przyszła automatycznie, że  we śnie chciałam podobać się innym mężczyznom i   z podobania odczuwałam radość .

Drugie pytanie zadałam sobie , czy w rzeczywistości będąc żoną pierwszego męża  tak samo jak we śnie pragnęłaś podobać się innym?  Czy odczuwałaś radość z podobania się innym? – Odpowiedziałam sobie bez problemu, że tak samo było w rzeczywistości i to od początku małżeństwa.

Trzecie pytanie co związku z tym czułaś wobec  męża, że pragnęłaś podobać się innym? – Wyszedł mi duży WSTYD wobec męża , a  wobec siebie Miałam poczucie WINY / jak wina to i kara/

Czwarte pytanie dlaczego miałaś poczucie WINY i dlaczego czułaś WSTYD?!

Szybko sobie przypomniałam, że mój mąż zwracał uwagę tylko na to jaka jestem w środku , wygląd zewnętrzny dla niego nie miał znaczenia –  za to uważałam go za wspaniałego człowieka.

Na  uczucia z zadanych pytań zrobiłam sobie krótki 3 minutowy „ KOD UZDRAWIANIA”

Z kodu wyszło mi, że od dziecka wpajano mi, że tylko to liczy się, co robię i co umiem zrobić, a nie wygląd zewnętrzny. Ale ja występując w przedszkolnym, a później w szkolnym teatrzyku, chciałam podobać się jak wszystkie piękności z wystawianych bajek.

Pokazało mi się pewne zdarzenie ;

Pewnego razu moi nauczyciele skrytykowali mnie z rezygnacją w głosie, że ja na scenę nie mogę wyjść  rozczochrana zgodnie ze scenariuszem, bo nim wejdę to zdążę błyskawicznie włosy poprawić i nie ma na to siły, jestem beznadziejna tym swoim głupim podobaniem się innym.

Zostałam pouczona, że mądre dzieci wiedzą, że ważne jest to co w środku człowiek  sobą prezentuje, a nie jego wygląd zewnętrzny. Jasno z tej nauki wynikało, że do mądrych dzieci nie należę.  Poczułam się wówczas  okropnie zawstydzona.

Jako dziewczynka z podobaniem się innym  swoim wyglądem i byciem wartościowym człowiekiem nie poradziłam sobie, powstał konflikt, który zepchnęłam do swojej podświadomości. Od tamtej pouczającej lekcji , za każdym razem, jak fantazjowałam , że podobam się innym, że jestem piękna niczym księżniczka, wstydziłam się swoich dziewczęcych fantazji i jednocześnie wpadałam w POCZUCIE WINY  wobec samej siebie.

Następnie zobaczyłam  inne zdarzenie swojego życia;

Mój pierwszy mąż ten ze snu,  zaimponował mnie tym, że nie zwracał uwagę na mój wygląd, tylko na to jaka jestem w środku. Od samego początku nie ukrywał, że ma wobec żony duże wymagania. Mnie zaimponowało to, że mimo takich jego wymagań wybrał mnie na żonę.

Dla swojego męża nie musiałam ładnie wyglądać, ale za to musiałam być:

– być dobrą ekonomistką, która potrafi wyżyć za grosze

– dobrą kucharką, która z byle czego smacznie i zdrowo ugotuje

– dobrą krawcową, która z resztek, ze starych zużytych szmat coś fajnego przerobi, modne sukienki i ubrania sama  uszyje

– dobrą zdrową sprzątaczką, która w domu zawsze utrzyma porządek i do pomocy mąż jej nie jest potrzebny jak  jest zaradną gospodynią / często słyszałam,  że dobra gospodyni to ……../

– być kochanką, która jest zawsze zwarta i gotowa spełniać wszelkie zachcianki męża

– żona nie powinna pracować zawodowo, dla dobra dzieci.

Ja  jego wymagania przyjęłam świadomie  i byłam dumna, że mogę tym wymaganiom sprostać, bo w podświadomości miałam przekonanie, że tylko to jest ważne co  w środku człowiek sobą przedstawia, czyli co potrafi zrobić, czy jest się dobrym człowiekiem.

W swoich fantazjach łupałam oczyma na prawo i lewo – takie kobiety uważane były za złe, więc wstydziłam się swoich fantazji i miałam poczucie winy wobec męża, że w myślach rozglądam się za innymi i chcę się podobać innym.

Podobać się sobie też nawet w myślach nie chciałam, bo to by było złe. W mojej podświadomości było przekonanie; –  „Tylko zła egoistka zapatrzona w siebie podoba się sobie”  Świadomość moja od dawna  wiedziała że to nie prawda, ale moja podświadomość o tym nie wiedziała, bo podświadomość nie słucha świadomości , dlatego wystąpił u mnie konflikt.

Konflikt ten poczułam w swoim ciele;  –   w tyle głowy drętwy silny ból , pod lewym barkiem mocne ukłucia wzdłuż całej ręki wychodzące małym i serdecznym palcem.

Przez moment poczułam silny gniew na pierwszego męża, który sam wobec siebie nie miał żadnych wymagań. Zarabiać nie mógł więcej, bo mu przełożeni nie dali, zarabiał tyle ile mu pozwolili zarabiać. Za dzieci bierze odpowiedzialność  tylko matka, bo to matka rodziła, a nie ojciec. W ogóle dziećmi się nie zajmował.  Uznawał, że ojciec ma tylko ojcowskie prawa. Tak naprawdę robił taką projekcję, że nic co wymagało by od niego wysiłku robić nie musiał, a zasługi były tylko jego, bo to on tylko zarabiał  na całą Rodzinę.

Nie miał żadnych wymagań wobec siebie, tylko wobec innych i nikt nie miał prawa żądać czegokolwiek od niego. Zachowywał się jak rozpieszczony „bachor” który nigdy z krótkich spodenek nie wyrósł.

Uświadomiłam  sobie, że temu rozpieszczonemu staremu  „bachorowi”  byłam wdzięczna,  że wybrał mnie za żonę. To uświadomienie i oczyszczenie z umysłu i ciała zawdzięczam pięknemu niewinnemu snu.    Irena

 

 

 

 

2 myśli nt. „Oczyszczające sny w terapi

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *