Matka ,  czy  ojciec  wychowując swoje dzieci w MIŁOŚCI według swojej wiedzy  i doświadczenia , nie są winni popełnianych błędów  wychowawczych. Jeśli kierowali się słuszną intencją , mimo popełnianych błędów są w porządku wobec swojego dziecka , siebie i świata. Oczywiście nie dotyczy to rodziców pozbawionych wyższych uczuć , w tym temacie nie mam swojego doświadczenia , aczkolwiek swoje zdanie mam. Dane mi było mieć kochanych Rodziców , którzy dla nas dzieci ciężko pracowali. W swoim życiu kierowali się naszym dobrem , za co im serdecznie dziękuję, bardzo ich kocham i nie zamieniłabym na innych za żadne skarby świata. Tak jak każdy popełniali błędy, za które  nie mam żadnych  do nich pretensji . Absolutnie za nic  swoich kochanych rodziców nie obwiniam i nie obarczam żadną odpowiedzialnością za swoje życiowe niepowodzenia , czy choroby. / Co nie znaczy, że nie mam co wybaczać/.  Na ogół słyszy się , szczególnie  o matkach, że  nie dają swoim dzieciom prawa do własnych błędów. Natomiast nie mówi się o swoich kochających matkach, że mieli prawo wobec nas  popełniać  błędy. Mają  prawo i każda kochająca matka nie jest winna , że  popełnia  błędy  wobec swych kochanych dzieci. Natomiast dzieci nie mają prawa obwiniać swoich rodziców , że są takimi jakimi są , a woleli by być kimś innym. Prawdopodobnie ,  gdyby ktoś zmienił swoich rodziców, to i tak nie zostałby innym człowiekiem. Nie mówię o osobach które się do swoich błędów nie przyznają , bo chcą uchodzić za chodzące ideały , albo zwyczajnie za każdy błąd tak się obwiniają, że już nie mogą udźwignąć ciężaru winy? Matka to też człowiek  i może się pomylić  , chociaż bardzo chce jak najlepiej dla swojego dziecka. Może ktoś zna idealną  matkę,  która nigdy w życiu nie popełniła błędu?  Irena

„Ludzie nie mogą zrobić nic więcej, niż im pozwala ich zrozumienie, świadomość  i wiedza.” L.L. Hay

„Uznałem, że los rozdał mi niedobre karty, a ja powinienem uczynić  z nich najlepszy możliwy pożytek” – Bruce Lipton